- oberwany
- oberwany {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, oberwanyni {{/stl_8}}{{stl_7}}'mający zniszczone, podarte ubranie; obdarty, obszarpany': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ktoś chodzi oberwany jak dziad. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
oberwany
Look at other dictionaries:
oberwany — oberwanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oberwać (p.) oberwany w użyciu przym. «o człowieku: mający podarte ubranie; rzadziej o ubraniu: obszarpany, podarty» Chodziła oberwana i brudna … Słownik języka polskiego
obdarty — obdartyrci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. obedrzeć (p.) obdarty w użyciu przym. «chodzący w podartym ubraniu, w łachmanach; oberwany, obszarpany» Obdarty włóczęga. Dzieci były brudne i obdarte … Słownik języka polskiego
obdarty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obdartyrci {{/stl 8}}{{stl 7}} noszący podarte ubranie, łachmany; obszarpany, oberwany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obdarty wędrowiec. Obdarty dziad. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
